καθεύρεμα

καθεύρεμα, τὸ (Α)

εφεύρεση.

[ΕΤΥΜΟΛ. < καθευρίσκω. Το β' συνθετικό -εύρεμα είναι μετγν. τ. τού ρηματ. παρ. εὕρημα].